Nie był to jednak protest wyłącznie w „mojej sprawie”. Jestem jedną z wielu ofiar dyskryminacji NSZZ „Solidarność”. Protestowaliśmy razem przeciwko ignorancji oraz łamaniu praw pracowniczych i związkowych
w naszym kraju. Jako związkowcy mamy codzienny kontakt z takimi sytuacjami, to nasz chleb powszedni. Powody takich protestów są ceną, jaką ponoszą ludzie „Solidarności” za obronę praw pracowniczych.

Jeśli w związku z naszym protestem, choć jeden pracodawca uzmysłowi sobie, że partnerski dialog ze związkami zawodowymi jest korzyścią również dla niego lub choćby jeden pracownik przekona się, że „Solidarność” to jego Związek – będę szczęśliwy.

Solidarność, jakiej doświadczyłem, umacnia mnie w przekonaniu, że razem możemy więcej.