2 miesiące temu, odpowiadając na skargę „Solidarności”, Trybunał Konstytucyjny orzekł, że podwyższenie wieku emerytalnego dla kobiet i mężczyzn do 67 lat jest zgodne z Konstytucją RP. Zakwestionował jedynie emerytury częściowe. „Solidarność” z rozczarowaniem przyjęła ten werdykt.
Tymczasem TK w wydanym postanowieniu sygnalizacyjnym z dnia 17 lipca br. skierowanym do Sejmu zaznaczył, że podwyższenie wieku emerytalnego, jako środek naprawczy, powinno być jednym z wielu, a nie jedynym środkiem łagodzącym skutki kryzysu funduszu ubezpieczeń społecznych. Działania naprawcze powinny obejmować różne dziedziny życia i wzajemnie się uzupełniać. Zmiana, której dokonał Sejm, powinna być wsparta „co najmniej efektywną polityką zatrudniania oraz polityką rodzinną”.
„Solidarność” od początku sprzeciwiała się reformowaniu systemu emerytalnego wyłącznie przez podniesienie wieku uprawniającego do przejścia na emeryturę. Związek domagał się poddania planowanych zmian pod głosowanie w drodze referendum ogólnokrajowego. Piotr Duda, przewodniczący KK podczas prezentowania wniosku w Sejmie (pod którym podpisały się 2 miliony obywateli) z całą mocą zaznaczał, że „proponowane przez rząd rozwiązania doprowadzą do nieodwracalnych zmian zarówno w życiu tego, jak i następnych pokoleń”. Przewodniczący podkreślał wtedy, że „wprowadzenie zapowiadanych zmian wymaga stworzenia warunków motywujących i dających szanse do kontynuacji aktywności zawodowej”. Sejm odrzucił wniosek.
NSZZ „Solidarność” zwracał uwagę, że tak drastyczne podwyższenie wieku emerytalnego jest możliwe w krajach o ustabilizowanej sytuacji na rynku pracy, posiadających efektywny system publicznej opieki zdrowotnej. W Polsce nie zostały spełnione żadne warunki do podwyższania wieku emerytalnego. Nadal konieczne są działania m.in. w opłacaniu składek na ubezpieczenie społeczne, ograniczania i uszczelnienia KRUS-u, ograniczaniu patologii w tzw. „samozatrudnieniu” oraz stosowaniu „umów śmieciowych”, w systemie promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, stabilizacji zatrudnienia ludzi młodych, rozwiązaniech prawnych i organizacyjnych pozwalających na kontynuowanie zatrudnienia w wieku emerytalnym, poprawy bezpieczeństwa i warunków wykonywania pracy, wzrostu efektywności systemu publicznej opieki zdrowotnej i profilaktyki zawodowej.
Tymczasem według ostatniego raportu przygotowanego przez Fundusz Ludnościowy ONZ i organizację HelpAge International pod względem opieki społecznej wobec osób starszych Polska zajęła 87 miejsce na 91 krajów!